Herbata kiszona Lahpet

Herbata kiszona Lahpet

Mjanma to obecna nazwa Birmy, niewielkiego kraju w południowo-wschodniej Azji. Herbata ma tam długą tradycję, chociaż spożywana jest w sposób odmienny od tego, jaki znamy z zachodu i innych krajów Azjatyckich.

Co takiego robi się z herbatą w Mjanmie?

Herbatę kisi się jak kapustę, a następnie zjada podobnie jak naszą kapustę. Popularne są sałatki z różnymi dodatkami, bazujące na kiszonej herbacie zwanej lahpet. Birma to jeden z nielicznych krajów stosujących w swej kuchni kiszone lub marynowane liście herbaty, a z całą pewnością jedynym, gdzie potrawa ta miałaby wręcz rangę dania narodowego. Wielką miłość Birmańczyków do lahpetu ilustruje znane przysłowie birmańskie:

Spośród wszystkich owoców najlepsze jest mango, spośród wszystkich mięs najlepsza jest wieprzowina, spośród wszystkich liści najlepszy jest lahpet.

W Birmie produkuje się rocznie między 60 a 70 tysięcy ton herbaty, z czego aż 20 % to właśnie herbata kiszona lub marynowana. Przeznaczona nie do parzenia, lecz do zjedzenia w różnych potrawach.

Jak produkuje się herbatę kiszoną Lahpet?

Sama produkcja lahpetu nie jest skomplikowana. Świeże liście podgrzewa się na parze wodnej, a następnie umieszcza w specjalnych bambusowych kadziach, często wkopanych w ziemię, gdzie mokra zostaje obciążona i ściśnięta. W ten sposób herbata pozostaje do czasu, aż ukisi się dostatecznie. Na uwagę zasługuje fakt, że do kiszenia wybiera się najlepsze i najmłodsze liście. Liście gorszej jakości zostają przeznaczone do suszenia i przygotowywania naparu do picia.

Jak serwuje się herbatę kiszoną Lahpet?

Lahpet podaje się w dwóch postaciach. Jedna z nich to danie codzienne. Tam spożywa się liście herbaty, czy to w charakterze sałatki, czy jako jeden ze składników potraw. Druga wersja świąteczna to lahpet podany w specjalny sposób. Używa się do tego celu wyjątkowego talerza z pokrywą, który jest podzielony na kilka części jak tort. Z tą różnicą, że na środku znajduje się okrągła część zarezerwowana właśnie dla kiszonych liści herbacianych. Pozostałe komory wypełnione są innymi przekąskami pasującymi do herbaty czyli smażonym czosnkiem, kawałkami krewetek, smażonymi larwami chrząszcza, smażonymi orzechami, imbirem, kokosem, groszkiem i tostami. Taka świąteczna potrawa jest używana również w obchodach świąt jako jałmużna dla mnichów oraz ofiara dla bóstw. Inną jeszcze formą lahpetu jest sałatka, która składa się ze wszystkich składników lahpetu świątecznego pomieszanych razem z dodatkiem warzyw i sosów. Ciekawostką jest fakt, że lahpet uważany był w Birmie jako danie przyjaźni. Po skończonych bitwach i rozwiązanych zatargach zawsze jadano lahpet. Również gdy sąd kończył obrady serwowano narodowe danie. Zjedzenie go oznaczało przyjęcie werdyktu sądu. Zdjęcie: Wikipedia